සිංහලෙන් 'නවක වධය' , 'රැග' හෙවත් 'රැග් ඒක' ය. සිංහලෙන් කියන්නා සේ ම මේ වධයකි: හිංසාවකි. වධහිංසාවන් පලප්‍රෙයා්ජනවත් දේ ලෙස බාරගත්තේත්, ඒ්වා අගය කළේත්, සමාජය හික්මවන්න ට, පාලනය කරන්න ට දියුණු ක්‍රමශිල්ප අහිමි පෞරාණික සමාජයන් ය. වධ හිංසාව දියුණු, ශිලාචාර සමාජයක් තුළ සැළකෙන්නෙ පිළිකුල් සහගත දෙයක් ලෙස ය. වැළැක්විය යුත්තක් ලෙස ය.
එසේ විය යුතු ව තිබිය දී, තවදුරටත් වධහිංසාවක් පවත්වා ෙගන යන, එය සාධාරනීකරණය කරන සමාජයක් අදත් පවතිනම් එය යැවිය යුත්තේ කුමන කටුගෙයකට ද ?
නවකයකු වීම වධහිංසාවට ලක් විමට තරම් සුදුසුකමක් ලෙස සළකන තැනක 'පරිනතයින්' හෝ ‘ජ්‍යේෂ්ටයින්' කුමන විදියක අය විය හැකි ද ?
මේ ප්‍රශ්න අසන්න ට වන්නේ 'විශ්ව විද්‍යාල' වැනි නුතනත්වයේ හා ශිෂ්ටත්වයේ මුදුන්මල්කඩක් විය යුතු ආයතනයක් සම්බන්ධයෙන්නම්...................??
අවාසනාවකට එය එසේ ය; ඒ් මේ ලංකාව ගැන ය.
නවක වධ සංසිද්ධින් විටින් විට කරලියට පැමිණ බැස යයි. මාතෘකාවක් ලෙස එය අපේ සමාජයට වැදගත් වන්නේ කොයි තරම් දුරකට ද යන්න පසෙක තිබියදී එහි අඛණ්ඩතාවය නිරීක්ෂණය කළ විට පෙනි යන්නේ අපරාධ සිදු වන්න ට ඉඩ හැර නිහැඩියාව තුළින් ඒ්වා ආරක්ෂා කිරීම මගින් අපි සාපරාධී සමාජයක් බව ට පත් වී ඇති බවයි.
මේ තත්වය දරුණු වන්නේ ශිෂ්ටත්වයේ සංකේතයක් විය යුතු, නුතනත්වයේ උති උත්කෘෂ්ට නිපැයුමක් විය යුතු විශ්වවිද්‍යාල කේන්ද්‍ර කොට ගෙන මේ අශිෂ්ට සම්ප්‍රදාය ක්‍රියාත්මක වීම නිසා ම පමණක් නො වේ; එවන් පසුගාමි උරුමයක් කරගසා ගෙන යන කරුමය දරන්නේ ඊනියා 'ප්‍රතගිශීලින්' විසින් වීම ද නිසා ය !
මේ ටික කියන්න ට හිතුනේ කොරෝනා කතිකාව ඇතුළේ යට ගසමින් තියෙන තවත් සාපරාධි නවක වධ හිංසාවක් සම්බන්ධ පුවතක් නිසා ය එය ‘ශ්‍රී ජයවර්ධනපුර විශ්ව විද්‍යාලය‘ බව ට පෙරලන ලද අතීත පිරිවෙනක වර්තමාන අවසන් වසර ශිෂ්‍යයන් විසින් ට්‍රැක්ටර් ටයරයකට යටකිරීමෙන් මාරාන්තික තුවාල ලද ප්‍රථම වසර ශිෂ්‍යයකු සම්බන්ධයෙනි.
මේ කතාව සම්පූර්ණ කිරිමට වැදගත් යයි සිතන වීඩියෝ ක්ලිපයක් ද මේ සටහන ට සම්බන්ධ කරමි.
මේ ටික කියන්න ට හිතුනේ කොරෝනා කතිකාව ඇතුළේ යට ගසමින් තියෙන තවත් සාපරාධි නවක වධ හිංසාවක් සම්බන්ධ පුවතක් නිසා ය එය ‘ශ්‍රී ජයවර්ධනපුර විශ්ව විද්‍යාලය‘ බව ට පෙරලන ලද අතීත පිරිවෙනක වර්තමාන අවසන් වසර ශිෂ්‍යයන් විසින් ට්‍රැක්ටර් ටයරයකට යටකිරීමෙන් මාරාන්තික තුවාල ලද ප්‍රථම වසර ශිෂ්‍යයකු සම්බන්ධයෙනි.
No comments:
Post a Comment