2020න් පටන් ගන්නා අවුරුදු පහකට නැත්නම් තව කාලයකට ලංකා දූපතේ ජනාධිපති ජොබ් එක ට තිස්තුන්දෙනෙක් අතරින් එක් කෙනෙක් පත්කරගැනීමේ අවසන් මහා පරීක්ෂණය අත ළඟ ය; නොවැම්බර් 16 ය. දෙකෝටියකට වැඩි නරපනුවන් වෙනුවෙන් එක්කෝටි හැටලක්ෂයක තරම් පරීක්ෂණ මණ්ඩලය ට සුදුසුකම් ලබා ඇත. එසේ නමුත් ඒ හැමෝ ම මේ වැඩේ ට සහභාගී වන්නේ නැති බව හැමෝ ම වාගේ දනිති. පෙරපුරුදු අනූව මින් එක්කෝටි විසිලක්ෂයක් මේ ඉන්ටවීව් බෝඩ් එකට වාඩි වුණොත්, නීතියේ හැටියට 50%කුත් තව එකකුත් ජොබ් එක සඳහා අවශ්‍ය බැවින් තිස්තුනෙන් කවුරු හෝ හැටලක්ෂයක් පමණ ඡන්ද ලැබිය යුතු ය. තිස්තුනක් ම ඉල්ලනවා වගේ පෙනුනාට ජොබ් එක ගැන ඇත්ත ම ඕනෑකමකින් ඇත්තේ දෙන්නෙක් පමණි. ඒ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී පෙරමුණේ සජිත් සහ පොදුජන පෙරමුණේ ගෝඨාබය ය. තුන්වැන්නා ජාතික ජනතා බලවේගයේ නමින් එන ජවිපෙ හි අනුර ය. හිටපු හමුදාපති මහේෂ් ලා ගේ කණ්ඩායම ද සැලකිය යුතු සටනක් දෙනු ඇත. පෙනී යන විදියට අනුරලා ගේ පැහැදිලි වර්ධනයකි. එහෙයින් මේ වතාවේ එක වටයෙන් 50% පැන්නීමට කිසිවෙක් සමත් නො විය හැක. එවැනිපවිටක දී ලංකාවේ නීතිමය ප්‍රතිපාදනය ඇත්තේ අන් සියළු අපේක්ෂකයන් ගේ ඡන්දදායකයන් පළ කර ඇති දෙවැනි මනාප ඇත්නම් ඒවා ප්‍රධාන අපේක්ෂකයන් දෙදෙනා අතර බෙදා හරිමින් යළි ගණන් කිරීම ය.
මගේ තක්සේරුව මේ වර ඒ දෙවන වටය අවශ්‍ය වනු ඇත යන්න ය. දන්නා සෙල්ලම් සියල්ල දමාත් තනි බහුතරය දිනාගන්නට සමත් එකෙකුවත් මෙතැන හෝ කොතැනවත් නැති වනු ඇත !
දැන් මේ 'පරීක්ෂණ මණ්ඩලයේ' ගරු සාමාජිකයකු වන මේ මම ද යළිත්, යළි යලිත් උභතෝකෝටික ගැටළුවක ට මුහුණ පාමින් සිටිමි.
තිස්තුනක් තබා තිස්තුන්දාහක් අතරිනුදු ඇත්ත මා නියෝජනය කරන්නේ කවුදැයි මට සොයා ගත නො හැක !
ඒ අනූව මට ඇත්තේ සුදුස්සන් තේරීම පිළිබඳ ගැටළුවක ට වඩා නුසුදුස්සන් අතරින් අඩු ම නුසුදුස්සා තෝරාගැනීමේ ගැටළුවයි !
වැඩි ම නුසුදුස්සා ගෝඨාභය ය ! ඒ හැර වෙන ඕනෑ එකෙක් මට ඒ හැටි ගැටළුවක් නො වේ. ඒ බෙදුම් රේඛාව මට පරිපූර්ණ ලෙස ම පැහැදිලි ය. ගෝටා ගේ පරාජය යුක්තිය, සාධාරණත්වය, නිදහස උදෙසා අත්‍යාවශ්‍ය කොන්දේසියකි. කාට හෝ පැහැදිලි මදිනම්,අවංක කතාබහක් අපේක්ෂා කරන්නේනම් ඒ වෙන ම කතා කරන්න ට මම කැමැත්තෙමි. දැන් මගේ දෙවන ගැටළුව ඇත්තේ ගෝටා පරාජය කළ හැක්කේ කොතැනින් ද, නැතහොත් කා මගින් ද යන්නයි. මෙතැන දී සජිත් යනු එජාපය තුළ කරූ, චම්පික තරම් ම ඒ සඳහා නුසුදුස්සෙකි. මේ වන විට ද ජනාධිපතිවරයා ට අයත් නොවන බලතල (ඇමති පත්කිරීම් වැනි) අතට ගන්නට ගෝටා මෙන් ම සජිත් ද වැැඩ කර ඇත. එහෙත් එක ම සැනසීම ප්‍රමාණවත් ව භාවිතා නො වූව ද, පොදුජන පක්ෂය හෝ ශ්‍රීලනිප හෝ නාමමාත්‍රික පක්ෂයක ට වඩා එජාප ය තවමත් සාපේක්ෂ සංවිධාන විනයක් රැතගැනීම ට සමත් වීමයි. එහෙත් එය ප්‍රමාණවත් නැත ! ඒ අතින් ඉහළ ම පක්ෂ විනයක් ඇත්තේ ජාතික ජනතා ව්‍යාපාරය නමින් දැන ට පෙනී සිටින ජවිපෙ ය. ඒ සංවිධාන විනය ඇත්ත වශයෙන් ම භාවිතා වන්නේ ගෝටා,සජිත් විසින් ඔසවා තබන සම්ප්‍රදායයන් ම රැකීම ට මිස අභියෝග කිරීම ට නො වන බව දනිමි. ඉතින් ඒ විනය කුමට ද !
මට මේ මහබලවතුන් තිදෙනා ම මගේ නියෝජිතයා ලෙස පිළිගැනීම ට තරම් සුදුසු නො වේ. එහෙත් මට නියෝජිතයකු නැත. මා වැන්නකු මේ දූපත මත කිසිසේත් ම 'නියෝංනය' වන්නෙකු නොවෙයි.
මම 'දේශපාලන' විරෝධයකු නො වෙමි. එය මට ජීවිතය තරම් ම ය. ඒ තරම් සීරියස් වන නිසා ම මම මෙ වැනි උභතෝකෝටිකයක සිර වූවා විය හැක.
ඉතින් මේ ජනාධිපතිවරණයේ දී මගේ නොතේරීම විය හැක්කේ කුමක් ද ?
මගේ ඡන්දය හෘදය සාක්ෂ්‍යය වෙනුවෙන් ද, දෙවැනි මනාපය උපක්‍රමික ඕනෑකම වෙනුවෙන් ද භාවිතා කිරීම ට මම තීරනය කළෙමි. එය අතිශය සුළුතර ඡන්දයක් වනු ඇත.
මට එකඟ විය හැකි, ලංකාවේ වඩාත් ම තීරණාත්මක ගැටළු වෙනුවෙන් පරාජය පෙනී පෙනීත්, පෙනී සිටීම සඳහා අතිශය මෝඩ වූත්, අභීත වූත්, හිතුවක්කාර වූත් තීන්දුවක් ගත් සිවාජි ට මගේ ඡන්දය ප්‍රකාශ කරනු ඇත. එය බහුතර ඡන්ද සංඛ්‍යාවක් කරවීම සඳහා මට කළ හැකි අලයක් නැත. බහුතරය තීන්දු වන්නේ වෙනත් කොන්දේසි මත ය. ඒවා තීන්දු කරන්න ට තරම් ලංකාව මා වැන්නන් වැදගතුන් සේ නොසළකයි. ඉතින් මට උපක්‍රමිකව සමාන්තර තීන්දුවක් ගැනීම ට සිදු වේ. එනම් ලාංකිකයන් ගේ මුගිධ තේරීම් දෙක වන ගෝටා සහ සජිත් අතරින්, අතිබිහිසුනු ගෝටාගමනය වලක්වා ගැනිම සඳහා සජිත් ට දෙවන මනාපය සළකුනු කිරීම ය. එතැන සිටින්නේ අනුරනම් දෙවැනි මනාපය සඳහා ඔහු සුදුස්සා වනු ඇත.
මා ඉදිරියේ ඇති ලාංකීය දේශපාලනයේ දෙබෙදුම මට විහිලුවක් හෝ සෙල්ලමක් නො වේ. උපරිම නුසුදුස්සා ඉවත් කිරීම වෙනුවෙන් ඊට අඩු නුසුදුස්සකු තෝරාගැනීම ට සිදු වීම මගේ කාලයේ යථාර්තයකි. ඒ ගැන තනි පුද්ගලික මට කළ හැකි දෙයක් නැත.
