නෙල්සන් මැන්ඩෙලා ගේ මේ ප්‍රකාශය මතක් කෙරෙනුයේ පොසොන් සදට මුවා වී රාජපක්ෂ රෙජීමය විසින් කරන ලද ඊනියා සිරකරු නිදහසේ සිද්ධිය සමග එහි ඇති සෘජු අදාලත්වය නිසා ය. එසේ නිදහස් කරන ලදැයි කියන 93 දෙනෙකු අතර නින්දිත 'ත්‍රස්තවාදය වැළැක්වීමේ පනත' යටතේ සිර කොට සිටි 16 දෙනෙක් ද වූහ.
මේ ත්‍රස්තවාදය වැළැක්වීමේ පනත (Prevention from Terrorism Act)1979 යන්න යුක්තියේ,සාධාරණත්වයේ හා නීතියේ සමානත්මතාවය ආදි ශ්‍රේෂ්ට මූලධර්ම සියල්ල නටඹුන් කරන්නක් වන්නේ ඇයි? එය සාමාන්‍ය නීතියට පිටින් ක්‍රියාත්මක වන්නකි. එනම් සාමාන්‍ය නීතියේ වලංගුබව අභියෝග කරන්නකි. මේ යටතේ අත්අඩංගුවට පත් වන ඔබ, 18 මසක් පුරා විවෘත අධිකරණයකට ඉදිරිපත් නොකර, නිල රැදවුම් භාරයක් නොවන තැනක රදවා තබා ගත හැක. මුළුමහත් ලෝකයෙන් ම වසන්ගා ගෙන සිටින ඔබ විසින් කරනවා යයි ඔවුන් සදහන් කරන පාපෝච්චාරණයකට මේ කාලය තුළ ඔබගේ අත්සන තබන්නට ඔබට සිදු වෙයි.මොකක්....?ප්‍රතික්ෂේප කළහොත්....ඇගිලිවලින් එල්ලා කරන පහරදීම්, නිය ගැලවීම්, පෙට්‍රල් පිරවූ ෂොපින් බෑග් තුළ හුස්ම ගන්නට බලකිරීම්, ශිෂ්නයට යකඩ කූරු ඇතුළු වධක උපකරණ ඇතුල් කිරීම්, ආදි මෙකී නොකී හිංසක ක්‍රීඩා රැසක් ඔබේ කැමැත්ත පහසුවෙන් දිනා ගැනීමට අසමත් වෙතැයි ඔබට විශ්වාස ද? ඔබ පමණක් නොව ඔබගේ සමීපතමයන් වධබන්ධනයට ලක් කරවා ගැනීමේ, ජීවිතය අවසන් කරවීමේ තර්ජන විහිළු නොවන බව හොදටම තේරුම් ගන්නා ඔබ මේ වෘක රැළ කියන ඕනෑම දෙයක් නොකරනු ඇත් ද?
ඉතින් මෙසේ අත්සන් කරනු ලබන 'පාපෝච්ඡාරණයක්' අධිකරණය හමුවේ ඔබට ම එරෙහි සාක්ෂියක් ලෙස ඉදිරිපත් කෙරේ. ලක්ෂ්මන් කදිරගාමර් ඝාතනය ගැන ඒ නිවස ඉදිරිපිට පිහිඹියා ගසක අත්තක් කපමින් සිටි තමිල් දුගී කුලීකරුවෙකු මෙසේ සිරදඩුවම් විදිමින් සිටියදී නැවත සිය දුගී දරුපවුල කිසිදා නොදැකම ජීවිතය අවසන් කළේ සිරගෙදර ය. ජනාධිපතිනි චන්ද්‍රිකා ඝාතනයට වැරදිකරු කොට අවුරුදු 293ක සිරදඩුවමක් නියම කළ මිනිසා මුල්වරට වව්නියාවෙන් පිටතට පැමිණ ඇත්තේ තමන් අත්අඩංගුවට ගත් පිරිස සමග ය ! මෙසේ අධිකරණයට ඉදිරිපත් කළ පසු ද විවිධ වර්ගයේ සිරදඩුවම් වල සිට මරණීය දණ්ඩනය දක්වා දඩුවම් ඔබට නියම කිරීමේ අවස්ථා විනිසුරන් සතු ය.
මෙය මුළුමනින් ම යුක්තියේ හා සාධාරණත්වයේ මූලධර්ම සුන්බුන් කරන්නක් බව තේරුම් ගැනීමට වෘකයා ඔබ නිවසේ දොරට තට්ටු කරන මොහොත තෙක් පමා විය යුතුද යන්න සිතා බලන්න.
යුරෝපා සංගමයේ පාර්ලිමේන්තුවේ ලංකාව මානව හිමිකම් උල්ලංඝනයන් අඛණ්ඩව සිදු වන රටක් ලෙස බහුතර එකගතාවයකට පත්වීමට එක් ප්‍රධාන හේතුවක් වූයේ මෙම නින්දිත පනත දිගින් දිගටම ක්‍රියාවේ යොදවමින් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී නොවන රටක් බව තහවුරු කිරීම ය. ඒ මගින් යුරෝපා වෙළදපොළේ තෝරාගත් විශේෂ සහන තත්වයන් සදහා ලංකාව නුසුදුසු රාජ්‍යයක් ලෙස 2010 දී ගත්, 2017දී ආපසු හරවන ලද තීන්දුව වෙත ආපසු ගමන් කිරීමක් සිදු වනු ඇත. ප්‍රජාතන්ත්‍ර විරෝධී තත්වයන් ,යහපත් වෙළදපොළකට හේතු නොවන බව යුරෝපා සංගමය වැනි දියුණු ධනේෂ්වර කේන්ද්‍රයන් විසින් පිළිගනී. එම රාජ්‍යයන් හී විශ්වයීය පුරවැසි චින්තනයකින් යුතු
ශක්තිමත් සිවිල් සමාජයේ බලපෑම ප්‍රධාන හේතුවකි.
ලංකාවේ අපනයන වෙළදපොළ මූලික වශයෙන් යුරෝපය මත රදාපවතින්නකි.
මේ අනූව දෙකොන පූට්ටු වී සිටින රාජපක්ෂ රෙජීමය හිටි අඩියේ ම 'මෙත්මල් පිබිදේවා' ගීත ගායනා කරන්නට කැමරා ඉදිරියේ පෙනී සිටින්නට පටන් ගෙන ඇත. සිය රාජකාරිය අවංක ලෙස ඉටු කිරීමේ වගකීම හේතුවෙන් චෝදනා රහිතව වසර එකහමාරක් තිස්සේ අත්අඩංගුවේ තබා ගෙන සිටින පොලිස් අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවේ හිටපු අධ්‍යක්ෂක ශානි අබේසුන්දරට මුල් වරට ඇප හිමි වන්නේත්, අර කී නින්දිත පනත යටතේ සිර කොට සිටි අයගෙන් 16කට 'නිදහස' පිළාගැන්වීමත් පස්ස ගිනි ගත් රෙජීමයේ ගැලවිජ්ජාවන්ට වඩා දෙයකැයි කිව හැක්කේ කාටද !
අවම වශයෙන් ඔවුන් කළ යුතු ව තිබුණේ මේ නින්දිත පනත අහෝසි කරදැමීම ය. එවිට ඒ යටතේ සාපරාධී ලෙස සිර කොට සිටින සියළු දෙනා සාපේක්ෂක හෝ නිදහසක් ලබනු ඇත. ඇත්ත වශයෙන් ම ඔවුන්ට සමාව දීමක් කරන්නට රජයකට අයිතියක් නැත. ඇත්තටම සමාව ගත යුත්තේ රජයයි. දැන් මොවුන් කර ඇත්තේ නොකළ වරදකට ඊනියා සමාවක් දී තමන් ගේ දැහැමි වෙස් මුණු විකට ලෙසින් ප්‍රදර්ශනය කිරීමකි.
ඒ මදිවාට කිරි මූඩියකට ගොම කලයක් හලා ගත්තා සේ ය; ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය විසින් ද සැකයකින් තොරව තහවුරු කරන ලද මරණීය දණ්ඩනය හිමි ව සිටි රාජපක්ෂලාගේ කුප්‍රකට ගජයකු වන දුමින්ද සිල්වා ද මේ පොසොන් නිදහස් ලැයිස්තුවෙන් එළි බැස ඇත. මරණිය දණ්ඩනය හිමි වූවෙකුට ජනාධිපති සමාව ප්‍රදානය කිරීමේ දී ව්‍යවස්ථාවේ 34(1) උල්ලංඝනය කරමින් ලංකාව අරාජික රාජ්‍යයක් බවට පත් කෙරෙන තත්වයක් ජාතික හා ජාත්‍යන්තර ආයතන ගණනාවක් විසින් පෙන්වා දී තිබේ.
රාජපක්ෂ රෙජීමය විසින් සිය මරිමෝල් අනුචරයන් ද සමග ලංකාවේ එහි අදුරුතම අගාධයෙනුත් පහළට ගෙන යනු ඇත. ඊනියා යුද ජයග්‍රහනයක මිථ්‍යාවෙන් ඇස් නිලංකාර කර ගෙන සිටින මේ තක්කඩි මුග්ධයන්ට ජාතික ප්‍රශ්නය දේශපාලනික ව විසදා, ප්‍රජාතන්ත්‍රීය එක්සත් ලංකාවක් බිහි කළ හැකියයි විශ්වාස කරන්නේ කුමන පදනමකින් ද ?
No comments:
Post a Comment